31 Temmuz 2010 Cumartesi

Sonu Yazma Heycanı

İnsanoğlu ne garip hemen kaçmaya meğilli,korkak.Herşeyi sonlandırma arzusu içinde kendini sevmediği durumlardan,acılarından hemen sıyırma,üstelik bununla kendini cezalandırma peşinde.Sonsuzluktan mı korkumuz acaba ya da net olmayandan ucu açık olandan belki de.Hayatımız da ki herşeye pragmatik bakmaya odaklanmışız ayarlarımız yapılmış.
Ama bilmeden yaşamak daha mı güzel ya da değil mi ?Sonlandırmaya gitmeden önce emek vermek,savaşmak bir daha bir daha ve bir daha ve hergün düşmek gerekmez mi? Herkesi koyun gibi gütmüşler mi ?Yapma evladım,kaç evladım,boşver evladım,aman uğraşma evladım diye mi alıştırmışlar ki bilemedim.

O zaman;
Sonuna kadar sonu gelmesin diye

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder